 . |
Leeuwen, Simson en Daniël
De bijbelse tegenhanger van Heracles is Simson, ook al geen leeuwenvriend.
 Op weg naar Timna staat Simson onverwachts voor een jonge leeuw, die hem brullend tegemoet komt. De bijbelheld, die eveneens faam verwierf als krachtpatser, scheurt de leeuw uiteen alsof het een bokje is. (Richteren 14: 5, 6). Als hij later terugkeert, heeft zich een bijenzwerm in het lichaam genesteld. Simson neemt de honing eruit en eet die onderweg op. Later maakt hij onze leeuw en de honing onderwerp van een raadsel, dat hij opgeeft aan dertig mannen. Die achterhalen de oplossing op slinkse wijze, waarop Simson elders dertig mannen doodt. Hun kleren geeft hij aan de mannen die het raadsel oplosten. Het is niet bekend of leeuwen van de dood van de dertig mannen hebben geprofiteerd, maar dat is niet waarschijnlijk.
In een latere bijbelse confrontatie met de mens nemen leeuwen op een slimme en subtiele manier wraak op het doden van hun soortgenoot door Simson (Daniël 6).
De mensenkoning Darius laat de profeet Daniël wegens vermeende ongehoorzaamheid in de leeuwenkuil werpen. Darius heeft over het rijk honderdentwintig stadhouders aangesteld en drie rijksbestuurders, van wie Daniël er één is. Daniël bestuurt zo goed dat Darius hem tot bestuurder van het hele rijk wil bevorderen, tot ongenoegen van de stadhouders en zijn twee collega rijksbestuurders. Die beramen een samenzwering tegen Daniël, met als resultaat dat koning Darius Daniël in de leeuwenkuil laat gooien.
De leeuwen zijn evenwel dermate hongerig, dat zij één mens een wat karige maaltijd vinden. Ze voelen aan dat er meer te halen is en speculeren daarop door Daniël niet op te eten. Voorwaar, een moeilijke beslissing voor hongerige leeuwen. De volgende morgen is koning Darius verbijsterd als hij ontdekt dat Daniël nog leeft.
De zelfbeheersing van de leeuwen wordt beloond. De koning concludeert uit hun gedrag dat Daniël onschuldig moet zijn en dat zijn aanklagers hem vals beschuldigd hebben. Hij besluit vervolgens alle samenzweerders te laten arresteren en in de leeuwenkuil te gooien. De leeuwen beleven een waar feestmaal: honderdentwintig stadhouders en twee rijksbestuurders. Als toetje krijgen zij hun vrouwen en kinderen er ook nog bij.
De Bijbel is trouwens een vreemd boek. Mensen dromen daarin bijvoorbeeld van een hemel of een paradijs waar leeuwen gras eten! (Jesaja 11:7). Onnodig te zeggen dat leeuwen een heel andere voorstelling hebben van het leven na de dood!
Terug naar Verhalen Index
|
